 Wysłany: Sob 20:11, 26 Sty 2008 Temat postu: |
|
Dziękuję
W rolę Federico, ojca Samanthy , który jest policjantem wcieli się Jorge Cao 
(W roli drugiego policjanta , występuje statysta, który nie jest aktorem) 
Odc. 5. Scena 1, Komisariat policji. Federico siedzi przy biurku i pije kawę. Wchodzą Lisa i Camilla. - Dzieńdobry panu. - mówi Camilla, po czym wyjmuje kartkę, na której zapisała sobie imię i nazwisko. - Czy mogę rozmawiać z Mortycją Cruel? Podobno pracuje tu jako policjantka. - Z kim? Nie pracuje tu nikt taki. - Ha! Wiedziałam, że to złodziejka! W takim razie chciałam zgłosić , że ta dziewczyna ukradła mi mój bardzo drogi naszyjnik. - Tak> Niech panią usiądą. Prosze opisać mi szczegółowo jej wyglad. - No, więc jest opalona, ma długie, czarne włosy i czarne oczy.... i taki okropny, wielki nos. A po za tym to byłą strasznie gruba. - Dziękujemy, postaramy poszukać się takiej osoby. 
Scena 2, Samantha i Amanda spacerują po centrum handlowym . - Martwię się o Vanessę - zaczęła rozmowę Amanda. - Wydaje mi sie, że coś z nią jest ostatnio nie tak... - Masz rację, kiedyś była fajniejsza. Nie kłóciłyśmy się tak często. - Myślę, że jej złe humory sa spowodowane jakąś trudą sytuacją życiową. - To dlaczego nam o tym nie powie? - Różne może mieć powody. Nie o wszystkim mówi się ludziom. Ej, patrz, ale super bluzka! - Świetna! Wejdźmy do środka! 
Dziewczyny nie wiedzą, że tym samym miejscu spacerują Lisa i Camilla. - Ej! Widzisz tą dziewczynę w czarnych włosach! - woła Camilla. - To ta złodziejka! - Nie. Przecież ona nie jest gruba, tylko szczupła. Coś Ci się poplątało. - No a nie jest? Zreszta nie ważne, to na pewno ona! Szybko zagadaj ją , zanim mi ucieknie, a ja zadzwonię po policję! -Ale.. - Nie dyskutuj, tylko rób to co Ci każe! W końcu mi pomagasz! -Ok. Już dobrze. Lisa podchodzi do Samanthy, która czeka, ąż Amanda wyjdzie z przebieralni. - Hej, nie wiesz, która jest godzina? - Nie, nie mam zegarka. - Aha. Fajną masz miniówkę. Choć ja bym wolała różową... - A ja wole czarną! Przepraszam... Czy my sie znamy? - Nie.. to znaczy tak... W tym momencie Amanda wychodzi z przebieralni - I jak wygladam? Lepiej w tej, czy w tamtej bluzce? - No, nie wiem tamta była ładniejsza, ale ta lepiej na tobie leży. - Więc chyba tą kupię. Amanda idzie do kasy. - Ja też myślę, że ta bluzka ładnie leżała na twojej koleżance. -Aha. Po chwili... - O już kupiłaś! Chodźmy stad! - mówi Samantha, widząc , że jej koleżanka odeszła od kasy. - Nie zaczekajcie! -woła Lisa. - Czy możesz wreszcie wytłumaczyć, o co Tobie chodzi? W tym samym momencie nadchodzi policja wraz z Camillą. - To na pewno ta? Bo nie ma wielkiego nosa, ani nie jest gruba... - Tak to ona! Wiem co mówię! 
Policjant podchodzi do Samanthy i mówi: - Jest pani aresztowana.. Odc. 6. Scena .1. Komisariat policji. Federico siedzi przy biurku i pije kawę. Wchodzi drugi policjant, Samantha, Lisa i Camilla. - Złapaliśmy złodziejkę.... - mówi policjant. Fernardo podnosi głowę do góry... widok, który widzi wywołuje u niego zdziwienie - Córeczko? Nie! To niemożliwe! - Ja nic nie ukradłam tato! I puszczaj mnie Ty ch*** gliniarzu! - Nie próbuj nawet kłamać! - Camilla wtrąca się do rozmowy. - Przecież nie byłabym na tyle głupia, żeby oddawać coś, co ukradłam! Powinnam dostać nagrodę, a nie! - No, cóż... sąd to rozstrzygnie. Niestety, muszę Cię zaaresztować córko... - ALe... - Takie są przepisy. 
Scena 2. Dom Diego. Przychodzi Amanda. - Cześć Diego. Chciałam z Tobą porozmawiać o bardzo ważnej sprawie. - Cześć, wejdź. Amanda wchodzi do jego domu, Diego częstuje ją herbatą. - Co się stało? -Samantha została aresztowana. - Co? ... Nie żartuj ! Dlaczego? - Diego wystraszył się. - Przez Ciebie! - Jak to? Nic nie rozumiem! - Po co kradłeś naszyjnik Camilli, narzeczonej Juana Alberto de Mirlo? - O nie! Nie mów, że... - Oskarżyli ją o kradzież naszyjnika! Ale sama dziwię się, dlaczego . W końcu była na tyle uczciwa, zeby pójść do domu i go oddać! - Ci ludzie to powory! A ona jest naprawdę cudowna! - Dlaczego go ukradłeś? - Bo... chciałem sprawić jej miły prezent. Zreszta nie czas na wyjaśnienia. Nie obraź sie, ale wychodzę. Pa. Muszę to wszystko naprawic. - Ej... co Ty chcesz zrobić?........Uh! Już poszedł! 
Scena 3. Juan Alberto ogląda tv w swoim pokoju. Wchodzi Camilla. - Cześć Misiu! Mam dla ciebie ciekawą wiadomość dotyczącą tej twojej Martee...znaczy Mortycji! - Tak? - Juan Alberto ożywił się. - To zwykła oszustka. Tak naprawdę ma na imię Samantha i jest córką policjanta, ale ona sama z policją nie ma nic wspólnego. Po za tym siedzi już w więzieniu. Bo to ona ukradła naszyjnik. - Oskarżyłas ją o to? - Owszem. - Jak mogłaś! Gdyby go ukradła, to by go nie oddała. - Ja tam nie mam do niej zaufania. - Wiesz co wychodzę. - Ale gdzie ty idziesz? - Chcę naprawić to, co namieszałaś.  |
|
| Wysłany: Pon 16:49, 14 Sty 2008 Temat postu: |
|
| Supcio odcineczek:) | |
| Wysłany: Pią 16:23, 30 Lis 2007 Temat postu: |
|
| dc. 4.
Scena 1. Samantha leży na łóźku w swoim pokoju i słucha muzyki. Dzwoni dzwonek do drzwi. Idzie otworzyć. Gościem okazuje się Amanda. - Hej, wejdź do pokoju. Nie ma z Tobą Vanessy? - Nie, nie zastałam jej w domu. - Może to i dobrze, ostatnio dziewczyna mnie denerwuje. Próbuje się rządzić tym co robię i często sie ze mną kłóci. Mam nadzieję, że nie dowie się o tym, że zwróciłam naszyjnik właścicielem... - Co? ... Zrobiłaś to? -Owszem. Miałam pozwolić, żebym wraz z Diegiem zgniła w więzieniu? Tak, to mam nadzieję, że dadzą sobie spokój z całym tym śledztwem. - Zwariowałaś? Mogą Cię oskarżyć o kradzież! - Skądże... Przebrałam się za policjantkę, podałam fałszywe nazwisko i numer telefonu. - Mam nadzieję, że nie wynikną z tego żadne kłopoty. - Pewnie, że nie. Ale to nie wszystko co mam Ci do opowiedzenia. Rozmawiałam z Juanem Alberto de Mirlo. Zawsze wiedziałąm, że to debil, ale nie spodziewałąm sie, że aż taki. Typowy bogaty i pusty przystojniaczek opętany seksem. Nawet mnie podrywał. - Wow! Musiał robić to naprawdę w sposób bardzo wyraźny, skoro nawet Ty to zauważyłaś. - Za kogo Ty mnie masz? - Nie, no nie miałam na myśli nic złego. Ale Ty nigdy nie zauważasz tego , że podobasz się jakiemuś chłopakowi. - Bo sie żadnemu nie podobam... - A Diego? - PO za tym, że dał mi naszyjnik nie widziałam nigdy , żeby mnie podrywał. Ale ja się tym nie przejmuje. - Ech.. wiesz co chodź ze mną na zakupy, chciałam sobie kupić bluzkę. Po drodze dokończymy rozmowę. 
Scena 2. Lisa i Camilla szykują się do wyjścia na komisariat. Wchodzi Fernardo ( w samych kąpielówkach;P). - Witaj, najdroższa Liso! Czy chciałąbyś sie ze mną umówić do kina? - Eee... - Lisa ma skrzywioną minę. - Co to za strój Fernardo? - Yyy... Właśnie przed chwila wyszłem z basenu -Doskonale wiem , co masz na myśli! Chcesz mnie zaciagnac do łozka! Jesteś taki sam jak inni! A myslalam, ze chociaz Tz masz w glowie poukladane! zawiodlam sie na tobie! Chodz Camillo! - Ale.. ale Liso... (Lisa i Camilla wzchodza) - Zabije drania- wola Fernardo. - Co on mi doradzil 
- Dlaczego tak potraktowalas Fernanda - Camilla pyta Lisy juz po wyjsciu z domu - przeciez On jest taki ladny.. - Co z tego..skoro jest taki pusty jak wiekszość  |
|
| Wysłany: Czw 15:44, 29 Lis 2007 Temat postu: |
|
| Fajny odcinek:) | |
| Wysłany: Sob 21:51, 24 Lis 2007 Temat postu: |
|
| Odc. 3.
Scena 1. Pokój Camilli. Wchodzą Lisa i Camilla. - I co sądzisz o moim pomyśle - pyta Camilla. - Wydaje się dobry i mam nadzieję, że nam się uda. Ale jak zamierzasz znaleźć tą dziewczynę? Przecież nic o niej nie wiemy. - Wiemy jak się się nazywa. i że jest policjantką.. Martyca... nie... jak to szło.. zresztą mój misiu na pewno wie. - Masz rację. A jak zamierzasz ją znaleźć? - Pójdziemy na komisariat policji. - No.. ale skoro jest policjantką... -Wylejemy ją z pracy! Niczym się nie przejmuj! Na pewno nam się uda! 
Scena 2. Basen w domu Di Mirlo. Juan Alberto i Fernando opalają sie nad jego brzegiem. - Nie zgadniesz co się wczoraj stało - zaczyna rozmowę Juan Alberto. - Spotkałam naprawdę super laskę. - Wow! I co? Zaliczyłeś ją? - Coś Ty. Ona nie jest taka jak inne. Co nie oznacza , że nie mam zamiaru tego zrobić. Odkąd ją tylko ujrzałem, wciąż o tym marzę. - Tak? Jaka ona jest? - Niezwykła. Piękna, ale zarazem taka niedostępna. Każde wypowiedziane przez nią słowo brzmi zupełnie inaczej niż u innych przedstawicielek płci pięknej. A zarazem taka niedostępna i tajemnicza. Ale to mnie jeszcze bardziej do niej ciągnie. - O! Co ja widzę! Zakochałeś się! I to od pierwszego wejrzenia... - Dobrze wiesz, że nie wierzę w miłość od pierwszego wejrzenia. Po za tym ja się nie zakochuje. Podrywam dziewczyny, idę z nimi do łóżka, a potem je rzucam. Z Mortycją postąpie tak samo. - Mortycja to ta laska? -Tak. - Ciekawe imię. A co z Camillą? - Przecież wiesz, że jej nie kocham. Umawiam się z nią tylko dlatego, bo jest atrakcyjna i dobra w łóżku. Kiedyś pewnie z nią zerwę. Biedaczka, chodzimy ze soba od dwóch lat, a ona do tej pory nie zorientowała się , że jej się nie oświadczyłem. - Nie podoba mi się sposób w jaki traktujesz kobiety. - A co mnie to obchodzi? Bawisz się w naprawianie świata innych? - Nie, ale myślę, że swoim stylem bycia krzywdzisz kobiety. A te delikatne i piękne istoty nie zasługują na takie traktowanie. Całe szczęście, że Lisa jest twoją siostrą, bo gdybyś ją też tak potraktował... - Co lecisz na nią? Nie musisz tego ukrywać, widać to po tobie, tak, że szok. ( Fernardo rumieni się) - Właśnie.. a mówiła coś ostatnio o mnie... - Nie, nie mówiła. Zacznij ją wreszcie podrywać. Ona nie lubi nieśmiałych chłopców. Po za tym ma takie powodzenie... - Wiem i nie dziwię się. Jest cudowna. Ale co ja mam zrobić? Pomóż mi? Nie chce, żeby mnie uznała za nachalnego. - Zagadaj do niej. Umów się z nią do kina. - Ale co jeśli się jej nie podobam? - Wiesz, kiedyś mówiła mi , że jesteś bardzo przystojny i nie moze zrozumieć, dlaczego jej nie podrywasz. ( Słysząc to, Fernando wstaje z leżaka z podniecenia) - Nie żartuj! Mówiłeś przed chwilą, że nic o mnie nie wspominałą! - Bo to było miesiac temu. - Zaraz wracam. Musze ją odnaleźć. Fernando biegnie do willi, Juan Alberto śmieje się sam do siebie.  |
|
| Wysłany: Śro 9:38, 07 Lis 2007 Temat postu: |
|
| Tak...
Super odcinek i telenowela tez... Czekam na następny odcinek:) |
|
| Wysłany: Sob 11:46, 03 Lis 2007 Temat postu: |
|
| no bardzo fajna telenowela |
|
| Wysłany: Sob 11:45, 03 Lis 2007 Temat postu: |
|
| jesjus super kiedy nowy ! | |
| Wysłany: Śro 17:55, 31 Paź 2007 Temat postu: |
|
| Dziękuję za komentarze:*
Odc. 2. Scena 1, Gabinet Juana Alerto. Wchodzi kamerdyner i oznajmia mu, że ma gościa - policjantkę. Następnie wychodzi, a do gabinetu wchodzi....Samantha. - Dzieńdobry! Nazywam się Mortycja Cruel, jestem policjantką i przyszłam do pana w sprawie zagubionego naszyjnika. - Niech pani usiądzie - rzekł Juan Alberto.W jego oczach widać zachwyt. - Znaleźliśmy naszyjnik, ale nie wiemy, kto go ukradł. - Wyjmuje naszyjnik, wręcza go Juanowi Alberto. - Bardzo pani dziękuje. Nie spodziewałem się , że są na świecie takie piękne policjantki.. Samantha jest zmieszana, słysząc te słowa. -Eee... nie jestem ładna, a po za tym zbacza pan z tematu. - Ależ skądże! Ma pani cudowne oczy i włosy... - Myślę, że już pójdę. Załatwiłam z panem, to co chciałam... - Niech pani zaczeka. Proszę mi zostawić swój numer telefonu. (Kamera pokazuje zmieszaną minę Samanthy, w tle gra muzyka) -Eee... nie podajemy swoich osobistych numerów naszym klientom... - Ale przecież będe musiał się jeszcze z panią skontaktować. W końcu nie wiemy, kto ukradł naszyjnik. - Ale po co to wiedzieć? Naszyjnik sie znalazł, więc... - I to mówi policjantka? Dlaczego nie chcesz mi dać numeru? - Ponieważ... no dobra dam panu. - Samantha pisze na kartce numer i wręcz go Juanowi Alberto. - Prosze i dowidzenia. - wychodzi z gabinetu i cicho mówi do siebie - idiota.... a ja mu dałam zmyslony numer.... Idąc korytarzem, natyka się na Rosę, na którą nie zwraca uwagi. 
Scena 2. Juan Alberto siedzi w swoim gabinecie i myśli o Samancie. Wchodzi Camilla. - Cześć, kochanie! Kim było "to coś", co przed chwilą wyszło z twojego gabinetu? - To nie jest żadne to coś! Ta dziewczyna nazywa się Mortycja Cruel, jest policjantką i znalazła twój naszyjnik! - Ależ nie denerwuj się tak, tygrysku. Powiedziała Ci kto go ukradł? - Że co? A nie ... nie powiedziała chyba. - Czemu jesteś taki rozkojarzony? To do Ciebie nie podobne misiu! I mi się wydaje , że ta cała Martecja sama skradła ten naszyjnik , a potem dręczyły ją wyrzuty sumienia i postanowiła go oddać. Powinnismy ją przesłuchać. - Policjantkę? Nie gadaj głupot! I to nie jest żadna Martecja tylo Mortycja! Juan Alberto wychodzi i trzaszka drzwiami. - Nie... to nie może być prawda! On ani razu nie powiedział do mnie kochanie! I w kółko bronił tego czegoś... ratunku! To coś nie może mi odebrać mojego tygryska! Muszę się o niej koniecznie czegoś wiecej dowiedzieć i ją zniszczyć! 
Scena 3. Ogród przed domem Di Mirlo. Biorą w niej udział Lisa i Camilla. - Och, Liso nawet nie wiesz co się stało! Znalazłam naszyjnik.... - Naprawdę? Super! Gdzie był? - Katastrofa - Camilla płacze. - Nie rozumiem. Przyniosła go mojemu tygryskowi jakaś głupia policjantka. Podejrzewam, że sama go ukradła! A co najgorsze mój Misiek po jej wizycie był taki rozkojarzony! I ani razu nie powiedział do mnie kochanie. Cały czas jej bronił. - Nie wierzę. Myślałam, że jest w tobie zakochany. Myślił, że ta dziewczyna naprawdę mu się spodobała? Ładna była chociaż? - Ja nie gustuje w dziewczynach! I na pewno była dużo brzydsza ode mnie! - Wiesz, nie mówiłam Ci o tym nigdy, ale Juan Alberto zanim Cię poznał bym prawdziwym playboyem... - Nie mów tak o nim. A jeśli chodzi o tą dziwkę.... Z najdę ją i zniszczę! A Ty mi w tym pomożesz. - Nie lubię robić krzywdy ludziom, ale w tym wypadku ważniejsze jest szczęście twoje i mojego brata. I żadna policjantka nie będzie go niszczyć! oczywiscie, że Ci pomogę! - A, więc wysłuchaj mojego planu...  |
|
| Wysłany: Wto 12:06, 30 Paź 2007 Temat postu: |
|
caekamy czekamy fajny pierwszy odcinek  |
|